محسن چاوشی – جهانِ فاسدِ مردم را
ریتم : ۶/۸ سنگین
ترانه سرا : حسین صفا / آهنگساز : محسن چاوشی
تنظیم کننده و میکس و مسترینگ : شهاب اکبری
جهانِ فاسدِ مردم را بریز دور و در این دوری
به عطرِ نافه ی خود خو کن کمین بگیر جهانت را
سپس شکارچیانت را به تیرِ معجزه آهو کن
مفصل‌اند زمستانها و برف نسخه‌ی خوبی نیست
برای سرفه ی گلدانها گلی نمانده خودت گل باش
تو را بکارو شکوفا شو تو را بچینو تو را بو کن
دلم دف است نیستانا ، نگاهِ صوفی ناخوانا
جهان پریشیِ مولانا ، دهان پریشیِ مولانا
تو خانقاهِ منی با من بچرخو یا حقو یاهو کن
شب است یک تنه زیبا شو و چند ماه شکیبا شو
سپس مرا متولد کن بتاب روی شبم دریا
و جوجه اردکِ زشتم را به زیر بالو پرت قو کن
کسی نمیشنود ما را اگر که روی سخن داری
و دردِ حرف زدن داری اگر دهانِ خودت هستی
اگر زبانِ خودت هستی به گوش های خودت رو کن
دو تا بریده ی از شانه دو تا خجوز و دیوانه
منم دو دست که میخواهم بغل بگیرمت ای جنگل
تفقدی نظری چیزی به این دو ساقه ی کم رو کن
مسم که پخشو پلا هستم دچارِ دردو بلا هستم
تو عادلی که طلا هستی ، به کیمیای مساواتت
تو را بدل به خودت اما ، مرا بدل به ترازو کن
تو را ببوس که لبهایت هنوز طعمِ عسل دارد
تو را بخواه که آغوشت هنوز میلِ بغل دارد
تو را بکارو شکوفا شو ، تو را بچینو تو را بو کن
